شرکت هواپیمایی ایران ایر (هما)
شرکت هواپیمایی ایران ایر با نام شرکت هواپیمایی ایران (هما)، در اسفند سال 1340 با ادغام دو شرکت ایرانیان ایرویز و پرشین ایرسرویس شکل گرفت و اولین پرواز خود را در فروردین سال 1341 انجام داد.
ایران ایر به عنوان قدیمی ترین شرکت هواپیمایی ایرانی، تا پیش از تأسیس دیگر شرکت های هواپیمایی در ایران، انحصار کامل را در حوزه پروازهای داخلی در دست داشت. اما پس از تأسیس شرکت های هواپیمایی خصوصی – به دنبال سیاست های خصوصی سازی دهه 70- این شرکت انحصار خود را در سفرهای داخلی و خارجی از دست داد و در رقابت با دیگر شرکت های هواپیمایی قرار گرفت. این موضوع سبب شد تا ایران ایر در سال های پایانی دهه هفتاد شمسی به یکی از مهم ترین ایرلاین های جهانی تبدیل شود و عنوان رو به رشدترین شرکت هواپیمایی جهان را به دست بیاورد. ضمن اینکه یکی از ایمن‌ترین، مدرن‌ترین و پردرآمدترین شرکت‌های هواپیمایی دنیا نیز به شمار می‌رفت.
اما جز دهه هفتاد شمسی، ایران ایر دوران طلایی دیگری هم داشته که به سال های دهه 50 (دهه 70 میلادی) برمی گردد. در سال ۱۳۵۵ هما پس از شرکت استرالیایی کوانتاس ایمن‌ترین شرکت هوایی جهان لقب گرفت. (تا پیش از انقلاب اسلامی تنها حادثه هما مربوط به سقوط یک فروند داگلاس دی‌سی-۳این شرکت در سال ۱۳۳۱ بود.) در آن سال‌ها هما سعی داشت از موقعیت استراتژیک ایران به عنوان نقطه ای میان شرق و غرب عالم به بهترین شکل استفاده کرده و ایران را به مرکز ترانزیت بار و مسافر در جهان تبدیل کند.
خط هوایی تهران به فرودگاه جان اف کندی نیویورک نیز در سال ۱۳۵۴ با بهره‌گیری از هواپیمای بوئینگ 707 و با یک توقف در فرودگاه هیترو لندنآغاز شد. با خرید بوئینگ های ۷۴۷ اس پی، هما این هواپیماهای دوربرد را در مسیر تهران- نیویورک به کار گرفت و به این ترتیب طولانی ترین خط هوایی بدون توقف جهان را راه اندازی کرد.
ایران ایر جزو شرکت های حامل پرچم ایران است که بخشی از سهم آن، پس از تصمیم دولت برای اجرایی کردن اصل 44 قانون اساسی در قالب سهام عدالت، به مردم فروخته شد.
